NIVEAU: VO 4/6 Mbo 3/4 – SUGGESTIE VAKGROEP GESCHIEDENIS
KOLONIALE
GESCHIEDENIS
NEDERLANDS-INDIË
INDONESIË
OVERZEESE EXPANSIE
HANDEL
NOOTMUSKAAT
KOLONIEËN
BEZETTING EN
VEROVERING
KOLONIALE GROOTMACHTEN
Kan vertellen wat
het land van herkomst is van de (groot)ouders van de negen geïnterviewde personen.
Lees pagina 8 tot en met 11 uit het stripboek Wortels in de Molukken. De geschiedenis van Molukkers in Nederland.
Ga aan de hand van het artikel ‘Nederlanders trots op kolonie’ uit het Nederlands Dagblad met elkaar in gesprek met onderstaande vragen. Nederlanders trots op kolonie.
Tijdens de koloniale periode hebben veel grootmachten zich verrijkt met de grondstoffen uit de koloniën.
(Lees eventueel de
tekst onder het kopje ‘Genocide op Banda’ en ‘Ontslag van J.P. Coen?’)
1945-1950
Voor Indië betekende de capitulatie van Japan op 15 augustus 1945 niet het einde van de oorlog. Na het uitroepen van de Republiek Indonesië door Soekarno op 17 augustus 1945 brak de zogeheten Bersiap-periode uit. Een periode van geweld en chaos, gericht tegen (Indische) Nederlanders en aan Nederland loyale bevolkingsgroepen. Er was geen veilige opvangplaats voor herstel van ex-geïnterneerde Nederlanders. Opvang in Nederland werd daarom nood-zakelijk. In 1946 werden bijna 70.000 oorlogsslachtoffers gerepatrieerd ofwel keerden terug naar het vaderland: weduwen, wezen en zieken. Onder hen bevonden zich voornamelijk totok Belanda (volbloed Nederlanders). Slechts een klein gedeelte van hen reisde na herstel terug naar hun werk of familie in Indië. In de periode daarna vertrokken er ongeveer 55.000 personen die (nog) recht hadden op groot verlof naar Nederland. In Indië keerde de vrede niet terug. Na de Bersiap-periode volgde een koloniale oorlog, waar de twee zogeheten Politionele Acties in 1947 en 1948 deel van uitmaakten.
1950-1952
Op 27 december 1949 vond de soevereiniteitsoverdracht van Nederlands-Indië plaats aan de Verenigde Staten van Indonesië. Nieuw-Guinea bleef buiten de overdracht. Het Nederlands-Indisch bestuursapparaat (Gouvernement) werd daarom ontmanteld en het Koninklijk Nederlands-Indisch Leger (KNIL) werd ontbonden. Binnen de nieuwe Indonesische overheid en het leger bleef vooralsnog een grote groep Indische Nederlanders werkzaam om de overgang soepel te laten verlopen. Als gevolg hiervan kwam er een tweede golf repatrianten op gang, die voornamelijk uit hogere bestuursambtenaren bestond en gewezen KNIL-militairen met hun families. Ook tijdens deze golf betrof het vooral totok Belanda (volbloed Nederlanders), maar daarnaast vertrokken er tevens Indische Nederlanders. In totaal reisden er in deze periode bijna 87.000 personen naar Nederland. Na de soevereiniteitsoverdracht kregen de Nederlanders die langer dan een half jaar in Indonesië of Nederlands-Indië hadden gewoond, twee jaar het recht om te opteren voor het Indonesisch staatsburgerschap (warga negara Indonesia). Onder hen bevonden zich zowel totoks, Indische Nederlanders, als personen uit andere groepen zoals Molukkers en Chinezen die de Nederlandse nationaliteit hadden. Slechts 30.000 van de ruim 170.000 Indische Neder-landers kozen hiervoor. De keuze werd in belangrijke mate beïnvloed door hun onzekere, kwetsbare maatschappelijke positie in het nieuwe Indonesië. Veel Indische Nederlanders kozen uit veiligheidsoverwegingen en vanwege de onderwijsmogelijkheden voor de kinderen voor vertrek naar Nederland. De spanningen tussen Indonesië en Nederland bleven voortduren omtrent de kwestie Nieuw-Guinea en het streven van Soekarno naar de eenheidsstaat Republiek Indonesië, die uiteindelijk op 17 augustus 1950 werd uitgeroepen. Als protest tegen dit streven werd in april 1950 op Ambon de Republiek der Zuid-Molukken (RMS) uitgeroepen. Molukse KNIL-militairen mochten hun plaats van demobilisatie kiezen en de meesten van hen kozen voor Ambon. De Indonesische regering stond dit niet toe, waardoor er een patstelling ontstond. Als oplossing werden in 1951 ruim 3.500 Molukse militairen met hun gezinnen op dienstbevel ‘tijdelijk’ naar Nederland verscheept.
1952-1957
Na 1951 was de Indonesische nationaliteit voorwaarde om in Indonesische overheidsdienst of het leger te mogen blijven werken. Ontslag volgde voor de Indisch-Nederlandse ambtenaren en het burgerpersoneel bij het leger. Het Nederlandse bedrijfsleven in de republiek mocht geen Indische Nederlanders aannemen omdat het middenkader vervangen diende te worden door Indonesiërs in het kader van de Indonesianisasi. De staffuncties bleven echter in handen van Nederlandse expats. Het vervangen van het middenkader ging echter niet zo snel en tot midden jaren vijftig bleven nog veel Indische Nederlanders bij Nederlandse bedrijven werken. In deze periode liepen de spanningen tussen Indonesië en Nederland weer verder op, met name rond de kwestie Nieuw-Guinea. Vanaf 1955 besloot de Nederlandse regering de repatriëringcriteria aan te passen, omdat voor veel Indische Nederlanders de situatie in de nieuwe republiek onleefbaar was geworden. In deze periode vertrokken bijna 98.000 personen.
1957-1959
Op 5 december 1957 barstte de bom. Indonesië had in november voor een laatste keer de kwestie Nieuw-Guinea voorgelegd bij de Algemene Vergadering van de Verenigde Naties, maar deze werd afgewezen. Indonesië had drastische maatregelen aangekondigd bij afwijzing. En zo werden alle Nederlandse consulaten gesloten, Nederlandse bedrijven genationaliseerd en de Nederlanders uitgewezen. Dit betrof circa 58.000 Indische Nederlanders. Deze dag kreeg de bijnaam ‘Zwarte Sinterklaas’. Ook voor warga negara’s verslechterde de situatie in rap tempo. De Indonesische bevolking bleef hen zien als Nederlanders. Velen kregen spijt van hun keuze voor het Indonesisch staatsburgerschap en wilden deze optie ongedaan maken. Dit waren de zogeheten spijtoptanten, waarvan er in de jaren daarna velen naar Nederland zouden vertrekken.
1959-1964
In 1960 verbrak Soekarno de betrekkingen met Nederland en er dreigde een oorlog om Nieuw-Guinea. Als gevolg van deze spanningen liepen de vertrekcijfers naar Nederland weer op. In 1962 droeg Nederland het beheer van Nieuw-Guinea over aan de Verenigde Naties (VN), dat het bestuur later weer overdroeg aan de Republiek Indonesië. De bevolking van West-Papua, die achterbleef, wenste echter onafhankelijkheid van zowel Nederland als Indonesië. In de aanloop naar deze overdracht vond er ook een uittocht plaats van Papua-voormannen met hun gezinnen. Zij waren lid van de Nieuw-Guinea Raad, die bedoeld was als voorbereiding voor een onafhankelijke staat. De voormannen zetten vanuit Nederland hun strijd voort voor een Vrij Papua-Nieuw-Guinea. In deze periode vertrokken er ruim 46.000 mensen naar Nederland.
1964-1968
De
spijtoptanten konden tot 31 maart 1964 een visum voor vestiging in Nederland
aanvragen. De uittocht van deze groep viel grotendeels samen met de uittocht
van Indonesiërs na de machtsovername door generaal Soeharto. Binnen deze
laatste groep bevonden zich ook Indische of Peranakan-Chinezen. Het exacte
aantal is onbekend. In totaal zouden er in deze golf van vertrek ongeveer 15.000
personen naar Nederland komen.
Ga aan de hand van de volgende vraag met elkaar in gesprek: De kolonie Nederlands-Indië was Nederland overzee. Maar was het ook een democratische rechtsstaat?
Bespreek welke onderstaande woorden van toepassing zijn op de kaart ‘Nederlands-Indië voor WOII - Kolonie 1816-1942’.
RECHTVAARDIGHEID - MISHANDELING - SOLIDARITEIT - MACHTSMISBRUIK - ONRECHTVAARDIGHEID - DIVERSITEIT - DEMOCRATIE - TOLERANTIE - HAAT - GODSDIENSTVRIJHEID - GEVANGENSCHAP - VRIJHEID - UITBUITING - GELIJKHEIDSBEGINSEL - ONVRIJHEID - SCHENDING VAN MENSENRECHTEN - GELIJKWAARDIGHEID - VRIJHEID VAN MENINGSUITING - ONDERDRUKKING - ZELFBESCHIKKING - GEWELD - SLAVERNIJ - OVERHEERSING - RACISME
De verzwegen soldaat. Sylvia Pessireron, uitgever The house of Books, 2012.
Gesloten koffers. Sylvia Pessireron, uitgever The house of Books, 2018.
Wortels in de Molukken. De geschiedenis van Molukkers in Nederland. Stijn Schenk en Els (Lalihatu Smeets) Deckers, Real Comics, 2022.
Voor docenten: Nederland is van ons allemaal. Handboek burgerschap.
Samira Bouchibti, 2020.
Op de website www.moluksevoetstappen.nl vind je educatief materiaal over de gedeelde Moluks-Nederlandse geschiedenis, Molukse cultuur en erfgoed.
Met de online lesbrief Koloniale kaarten op LessonUp van het Nationaal Archief kan je dieper ingaan op het gebruik van koloniale kaarten en het kritisch nadenken over het gebruik van deze kaarten. Zie: [link]